Donderdag 19 augustus

Vandaag alweer de laatste dag in Oekraïne. Omdat er vanavond waarschijnlijk geen gelegenheid meer is om een verslag van deze dag te plaatsen, nu weer even telefonisch verslag uitgebracht. Ik zal het proberen te verwoorden, hoewel ik het gevoel heb dat de indrukken van vandaag moeilijk in woorden te vatten zijn, helemaal als je het niet met eigen ogen hebt gezien.

-------------------------------------

Vandaag heeft de groep een aantal plaatsen in de omgeving bezocht.

's Morgens staat een bezoek aan Nagybereg op het programma, het dorpje waar we in eerste instantie zouden verblijven. De armoede hier is groot, groter dan in Mezovari. De situatie van veel gezinnen hier is verdrietig. We bezoeken een aantal huisjes in het zigeunerdorpje. Het is heel triest om te zien hoe deze mensen moeten leven. Wat een indrukken doen we hier op, zo, dat het sommigen van de groep even wat te veel wordt... Er is gevraagd om bid- en dankpunten; bid voor deze mensen!

In Nagybereg hebben we gezien wat de groep uit Goes, die hier kort voor ons was, heeft gedaan. Er is o.a. een speelveldje aangelegd voor de kinderen. Ook ligt hier een stuk grond, waar de stichting Gipsy Mission plannen heeft een multifunctioneel gebouw neer te zetten.

De lunch gebruiken we in een Diaconessenhuis. We hebben hier heerlijk gegeten.

's Middags bezoeken we een fort in de omgeving, Mukachevo. Zo zien we ook iets van de cultuur en geschiedenis van het land. Aan het einde van de middag zijn we in de stad Beregaz, waar de winkels afgestruind worden naar herinneringen aan deze reis om mee naar huis te nemen.

Vanavond onze laatste avond bij Mama Madouska. Bewonderenswaardig, wat deze vrouw voor ons heeft gedaan in de afgelopen week. We willen o.a. nog met elkaar nadenken over de manier waarop we zondag wat van onze reis met de gemeente kunnen delen.

We streven ernaar om morgenochtend om 7.00 uur onze terugreis te beginnen. We hopen jullie zaterdagmiddag om 16.00 uur weer in de armen te sluiten!

Willen jullie bidden voor de gezinnen, die hier in onvoorstelbare armoede en uitzichtloosheid leven? Bid voor de kinderen, die we gisteren ontmoet hebben. We kunnen danken voor het werk dat we hebben kunnen doen, voor het straaltje van Gods liefde dat we mochten laten schijnen. Bid en dank ook voor de mensen die zich hier ter plaatse inzetten voor dit zigeunervolk. En tenslotte: willen jullie ook bidden voor bescherming onderweg naar huis?

-------------------------------------

Ik heb geprobeerd te verwoorden wat ik gehoord en 'gevoeld' heb tijdens het telefoongesprek. Blijf deze weblog nog even volgen, want er is beloofd dat door de deelnemers zelf ook nog een verslag van deze dag geplaatst zal worden.

En niet onbelangrijk... ondanks de vele indrukken die vandaag zijn opgedaan, hoorde ik op de achtergrond dat de groep het gelukkkig nog steeds erg gezellig heeft met elkaar.

Lieve mensen, we kijken naar jullie uit!

Marieke